De vitale medewerker is een gelukkige medewerker. En gelukkig word je vooral van zinvol werk, een gevoel van purpose. Dat is goed voor de medewerker, het bedrijf en de samenleving. ‘Bedrijven moeten een force for good worden.’
Alle bedrijven en organisaties die deelnamen aan de Future of Work-bijeenkomst onderstreepten dezelfde conclusie: stop met ‘spreadsheet-management’ en zet de mens weer centraal in de bedrijfsvoering (zie het vorige deel van dit tweeluik). ‘Dat betekent dat medewerkers vertrouwen krijgen, hun eigen keuzes kunnen maken en na hoog pieken ook de tijd krijgen om zich weer op te laden’, zegt Mikkel Hofstee, CEO van vitaliteitsorganisatie Lifeguard. Maar het betekent volgens hem nog meer: ‘Medewerkers willen vandaag de dag zinvol werk doen.’
Wat is zinvol werk? ‘Werk dat bijdraagt aan de samenleving, aan het grotere geheel van de wereld’, zegt Hofstee. ‘Je ziet dat met name de jongere generatie werknemers dat eist van de bedrijven waar ze komen werken, daar zijn diverse onderzoeken naar gedaan. Maar het zijn niet alleen de millennials, ook oudere werknemers kiezen vaker “purpose boven poen”. Een van de deelnemers aan Future of Work had het uitgezocht: alle mensen die dat bedrijf verlaten hadden, waren minder gaan verdienen. Blijkbaar vinden ze andere dingen belangrijker dan geld.’
Failliete ideologie en purpose
Volgens Hofstee heeft dat alles te maken met de tijd waarin we leven. ‘Een aantal problemen is heel groot geworden en die dienen zich nu allemaal aan. Klimaatverandering, de pandemie, verlies van biodiversiteit, de groeiende kloof tussen arm en rijk. Als je nu jong bent, zie je je toekomstperspectieven opdrogen. Er wordt wel gezegd dat we nu in de “decade of action” leven. Het is nu of nooit.’ Nu medewerkers die zaken steeds belangrijker gaan vinden, gaan ook bedrijven zich herbezinnen op hun rol en hun meerwaarde voor de samenleving en de wereld.
Hofstee: ‘Neem matrassenfabrikant Auping, die mondkapjes ging maken toen daar een tekort aan was. Of kledingmerk Patagonia, dat zich toelegt op reparatie van kleding zodat je niet telkens iets nieuws hoeft te kopen. Of banken die niet meer investeren in sojateelt waar regenwoud voor gekapt wordt. Ik ken ook meerdere CEO’s van grote bedrijven die elkaar aanspreken op reductie van CO2-uitstoot: “doe jij ook mee?” Bedrijven kunnen een “force for good” worden, als ze ook de planeet als stakeholder gaan zien.’
Uiteindelijk moeten we ons zelfs gaan afvragen of het streven naar constante economische groei wel zo nodig is. ‘Meerdere deelnemers aan Future of Work zetten daar al vraagtekens bij. “Een failliete ideologie” werd het zelfs genoemd. Hier zit natuurlijk wel een enorm spanningsveld. Want een bedrijf kan op de aandeelhoudersvergadering zomaar ter verantwoording worden geroepen: je groeit niet hard genoeg!’
Vechten voor talent
Bedrijven die niet mee doen aan deze ontwikkelingen, dreigen de boot te missen.
‘In ieder geval wat de “war for talent” betreft: het aantrekken van goede medewerkers. En het behouden daarvan. Want als een jonge medewerker ergens komt werken en merkt dat ondanks alle goede voornemens zo’n 80 procent van het werk nog steeds een soort van corvee is, is hij snel weer vertrokken. De tijd van woorden zonder daden is voorbij.’
Minder groei, force for good, zinvol werk: trekt Lifeguard niet een heel grote broek aan voor een bedrijf dat organisaties wil helpen vitaler te worden? Hofstee, lachend: ‘Zeker. We zijn ook heel reëel in hoeveel invloed we hebben. Er is maar een klein stukje dat wij als Lifeguard kunnen doen. Maar we dragen er graag aan bij dat hierover gesprekken ontstaan.’
Door ook zinvol werk onderdeel te maken van de vitaliteit van medewerkers, wordt dat begrip steeds ruimer. ‘Toen bedrijven begonnen met nadenken over vitaliteit, ging het vooral over gezond eten en af en toe de trap nemen. Later ging men ook naar emotioneel welzijn en psychologische veiligheid kijken. En nu dus ook zingeving en purpose. Het gaat er uiteindelijk om dat medewerkers hun geluk kunnen nastreven. Gelukkige medewerkers zijn vitale medewerkers.
Wie is Mikkel Hofstee?
Mikkel Hofstee (1969) is CEO van vitaliteitsorganisatie Lifeguard in Utrecht. Hij studeerde Bestuurskunde aan de Rijksuniversiteit Leiden en werkte als research analyst in het internationale kantorennet van ABN AMRO. Hij is auteur van het boek Oermens 2.1, over de spanning tussen de ‘holbewoner in onszelf’ en de moderne manier van leven. Recent organiseerde hij onder de naam Ken U Zelf een online collegereeks met prominenten uit de wetenschap over de zelfkennis van de menselijke soort. Whitepapers van de Future of Work-bijeenkomsten zijn hier te downloaden.
